Κύριοι πολιτευτάδες... Στραβά αρμενίζουμε!
Αφού μας γκάστρωσαν οι Τούρκοι μέχρι να πουν το ναι... ο κ. Γκουτέρες προχώρησε στον διορισμό προσωπικής απεσταλμένης με ατζέντα την επανεκκίνηση των συνομιλιών και όραμα, quote, unquote…
«Την επίτευξη αμοιβαίως αποδεκτής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού...».
Κι όλοι εμείς, οι προδομένοι απ’ του Εφιάλτη το πισώπλατο μαχαίρωμα, χαιρετίζουμε εν θριάμβω τη νέα αυτή εξέλιξη. Λες και κερδίσαμε το Λόττο! Κόντρα στων καιρών το μάνιασμα, συνεχίζουμε να ελπίζουμε πως... «θα 'ρθει άσπρη μέρα και για μας!».
Ποιος κοροϊδεύει ποιον;
Αν υπάρχει έστω και ένα λογικά σκεπτόμενο ον σ’ αυτόν τον πλανήτη, που πιστεύει πως ο διορισμός της κας Κουεγιάρ θα μας οδηγήσει στην «επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης...», ενυπνιάζεται! Ρομαντζάρει σ' ένα παράλληλο σύμπαν. Σ' ένα σύμπαν όπου δεν υπάρχει αδικοσύνη, πολιτική διβουλία, φαρισαϊσμός και «Γκρίζοι Λύκοι»...
Καιρός να σταματήσουμε να παραμυθιάζουμε ο ένας τον άλλον. Προσδοκώντας πως οι αναμενόμενες συνομιλίες, με διαπραγματευτή τον Ερσίν Τατάρ, θα φέρουν την άνοιξη. Νεροκουβαλητής είναι το παραχέρι του Ερντογάν. Ούτε καλημέρα δεν έπρεπε να του λέμε. Κι όχι να συνομιλούμε μαζί του...
Ο πραγματικός «τιμονιέρης» είναι η Τουρκία. Κι ευαγγέλιό τους οι Τούρκοι δεν έχουν μονάχα το κοράνι. Έχουν και τη «διδασκαλία» του Αντνάν Μεντερές. Του Τούρκου πρωθυπουργού, ο οποίος, τα ακανθώδη χρόνια του 1950, διατυμπάνιζε πως η Κύπρος αποτελεί «προέκταση της Ανατολίας»· και επίμονα ζητούσε την προσάρτηση του νησιού στην Τουρκία!
Όταν βέβαια έγινε κατανοητό πως οι Τουρκοκύπριοι αποτελούσαν το 18% του πληθυσμού, και πως τη δεδομένη στιγμή η προσάρτηση ήταν άπιαστο όνειρο, οι «τιμονιέρηδες» άλλαξαν αμανέ. Και έθεσαν στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων» ένα καινούργιο φρούτο. Το «taxim». Δηλαδή την...
«Μοιρασιά!
Κι από τότε...
Στόχος της Τουρκίας και των πλείστων Τουρκοκυπρίων είναι η δημιουργία «τουρκικού κράτους» στο βόρειο τμήμα του νησιού!
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Οι Τούρκοι είναι καλά διαβασμένοι. Ακολουθούν κατά γράμμα τις «εντολές» που πήραν από τους παππούδες τους. Αυτοί που δεν είναι «διαβασμένοι» είναι κάποιοι κοντόθωροι πολιτευτάδες, οι οποίοι παθιασμένα συνεχίζουν να λεν πως «εμείς φταίμε»... πως «εκάμαμεν τζιαι μεις πολλά» και προσπαθούν να μας πείσουν πως «πλανιόμαστε πλάνην οικτράν». Γιατί δεν αποδεχτήκαμε τις «βρετανο-τουρκικές» λύσεις τύπου Ανάν, τις οποίες οι πρωτομάστορες τού «διαίρει και βασίλευε» κατά καιρούς μάς ζήτησαν να αποδεχθούμε.
Και κάποιοι άλλοι, ανεντρόπιαστα, μας πρότειναν νέο «γλωσσάρι». Απαγορεύοντάς μας να μιλούμε για «εισβολή και κατοχή», για τον «Αττίλα» και για το «ψευδοκράτος». Ενοχλούνται, μας λένε, οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας, οι οποίοι «αποτελούν τους φυσικούς μας συμμάχους στην προσπάθειά μας να λύσουμε το Κυπριακό...».
Ποιους Τουρκοκύπριους; Αν εννοείτε τον Σενέρ Λεβέντ και τους «πέντε» ομοϊδεάτες του, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Ήρωες είναι οι Τουρκοκύπριοι αυτοί και πραγματικά αδέλφια μας. Αν μιλάτε όμως για το 83% των Τουρκοκυπρίων, οι οποίο κάθε 20 Ιουλίου παίζουν νταούλια και ζουρνάδες γιορτάζοντας την «ειρηνευτική επιχείρηση» της Τουρκίας, τρέχουν στα Κόκκινα να πανηγυρίσουν τους βομβαρδισμούς της Μασούρας και ψηφίζουν υπέρ της μόνιμης παραμονής τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω μαζί σας.
Γιατί, κύριοι, κτίζετε πύργους στην άμμο; Σταματήστε να παραμυθιάζετε τον κόσμο. Όλοι γνωρίζουμε πως η Τουρκία δεν πρόκειται να αλλαξοποδαριάσει ούτε μια σπιθαμή από τα σχέδια που κατέστρωσε το 1956.
Σας ρωτάω: Τα τρία μεγάλα κόμματα, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο και είχαν την ευκαιρία να λύσουν το Κυπριακό. Γιατί δεν το έπραξαν;
Κύριοι πολιτευτάδες. Στραβά αρμενίζουμε...
Αν δεν σταματήσουμε να νεφελοβατούμε πιστεύοντας πως το πρόβλημά μας είναι δικοινοτικό, κι αν δεν επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό στη σωστή του βάση, πενήντα χρόνια από σήμερα, οι Έλληνες που δεν γεννήθηκαν ακόμα δεν θα μιλούν για των «Ρωμιών την Πέτρα». Αλλά για των Ρωμιών... την ακόμα μια χαμένη πατρίδα!
